Fucking cold and fucking hot

Hallo weer,

Daar ben ik weer. Eerst wil ik iedereen weer bedanken voor alle leuke reacties, ik vind het leuk dat er veel mensen zijn die reageren op mijn verslagen, leuk om te weten voor wie je het doet.

Zoals de titel al zegt, het is lente, maar koud en warm. Smorgens is het vaak nog erg koud en vriest het nog. Soms ook wel -3. Erg koud dus. Maar smiddags word het echt warm, zo warm dat je je hempie en korte broek aantrekt. Met het melken smorgens heb je je muts nog op, en smiddags sta je in de zon, met korte broek te melken. Lekker dus. Met de druktes word het wel wat minder, elke dag word het kalveren minder en minder. Nu hebben we zelfs al 2 dagen geen koeien meer geselecteerd die zijn gekalfd, we hadden maar 4 kalveren. Weinig voor hier. Nog maar 170 koeien die moeten kalveren, nog maar haha. Nu melken we dus ook in 2 groepen, een vaarzen kudde en de koeien kudde. Het is niet altijd leuk om de vaarzen te melken, die zijn wat onrustig, trappen de apparaten af, en dat maakt je soms een beetje boos als je weer na de andere kant van de caroucel moet lopen, een lang end. Met de koeien valt het erg mee, en dan kun je echt capaciteit melken met de 54 stand caroucel.

Ik heb nu net 2 vrije dagen achter de rug. We hebben niet echt wat ondernomen om wat van het land te zien, maar we zijn op een soort studie dag geweest. Er was een groepje Australische studenten van rond de 20 aan het rondtrekken door NZ. Die hebben een programma en waren 1 dag in de regio Canterbury. Willy en Janet Leferink moesten die gasten die dag vermaken. De familie Leferink zijn van oudsher mensen uit Ruurlo en wonen nu 19 jaar in NZ. Het zijn goede vrienden van de familie Hendriks, mijn gastgezin. Janet had Beli en mij uitgenodigd om mee te gaan, en daar hadden we geen spijt van. Willy en Janet zijn de eigenaren van 6 boederijen, en hebben er share milkers op. Dit houdt in dat de share milker een percentage van het melkgeld krijgt, rond de 20 tot 25%, en daar moeten ze zelf personeel van aannemen en betalen, quads en brommers en de elektriciteit van hun eigen huis. Het huis krijgen ze. Dus Willy heeft 1x per week alleen een gesprek met de share milker. Maargoed, wij waren met hun op stap. Eerst gingen Beli en ik naar hun boerderij in Ashburton, waar die Australiers ook waren. Vandaar gingen we na een robot farm. De enige hier op het zuidereiland. 4 lely robots op een rij. Een plaatje en het werkt goed, ze melken er zonder problemen 300 koeien mee. Vandaar gingen we na een van hun boerderijen, en kregen we uitgelegd hoe de manager met het grasland beleid omgaat, best wel een interessant onderwerp, ze proberen genoeg gras te creeren, maar ook niet te veel om geen balen te hoeven maken. De koeien moeten al het gras ophalen, dus het valt niet altijd mee om overal optijd de koeien in te hebben. Toen gingen we naar Methven, na een fabriek die speciale vermeerderings zaden maken, radijs en dat soort spul. Ook heel interressant, nooit gedacht dat het spul maar op 3 plekken in de wereld kan groeien. Dat was ook het laatste bedrijf samen met die Australiers. Het waren leuke gasten en het is ook wel interressant om met hun te praten, toch weer wat anders.

Janet vroeg ons om haar af te zetten bij Willy, die was in Rakaia op een van hun farms. Daar hadden we Willy ook ontmoet. Hele aardige mensen, en ff lekker achterhoeks praten natuurlijk. Hun hebben hele mooie farms, strak en groot. Willy is een echt ondernemer, hij heeft dus 6 boerderijen, een voerfabriek die grote successen boekt, en hij is lid van een organisatie voor boeren wereld wijd, volgende week zit hij in Berlijn, en moet soms een woordje doen voor de regering van NZ.

Gisteren hadden we weinig gedaan. Paar filmpjes bij the warehouse gekocht en niks doen. We wouden eerst gaan skieen, maar weer was het weer te slecht die dag. Wel heb ik savonds voor de 2e keer met die jongen uit Didam gejaagd. Beli was te moe en wou niet mee. Ik vind het leuk om te gaan jagen, lekker een avond buiten, biertje erbij en possums schieten. Net als de vorige keer hebben we genoeg possums gezien, maar dit keer hadden we een shotgun bij ons. Een echte waar je echt mee moet herladen, vet stoer man. Die beesten zie je dondersgoed bij nacht. Met een lamp in de bomen schijnen, en met hun rode fello ogen verradden ze zichzelf. Ik had er 3 en Alain 2. possums is een probleem voor NZ, hier zijn er echt te veel van hier. Het wordt ook gezien als ongedierte en je mag ze schieten waar je wilt, en dat doen we dan ook maar.

Ja, en verder doe ik dan ook nog een beetje werk erbij, haha nee het werk bevald me nog steeds. Alles loopt nog op rolletjes, van de week hadden we een gesprek met de 4 werknemers, waaronder ik, en die hadden mij verteld dat ze dik tevreden met me waren, alles was goed, werktempo was meer dan goed, en het sociaal contact was ook meer dan genoeg. Wel leuk als ze dat zeggen, weet je ook weer waar je het voor doet. Veel na thuis verlangen doe ik echt niet, tuurlijk mis ik iedereen wel een beetje, maar ik kom hier niks te kort. Ik denk ook aan iedereen in het algemeen, Maarten en Ton die jaren waren, Esther die in het ziekenhuis lag met haar kleine, Remco met zijn heup dacht ik, en pa met zijn voetje, verder ben ik niks vergeten toch, zo jaar stuur ff een bericht.

Zo ik vind het weer leuk geweest, het is hier zaterdag avond. Vanavond is het rustig, Beli heeft een bbq, Adrien, mijn buurman heeft een verjaardag en Cory mijn collega heeft ook wat, dus ga ik met Ad, Anita en Stacey hun dochter na de pub, The All Blacks, het NZ's rugby team moet tegen The sprinbocks van Zuid Afrika, dit is het zelfde als NL tegen Engeland zon bitje.

Laat het jullie goed gaan zoals het mij hier gaat.

Groeten Cowboy Bod