Weekendje weg

Hallo allemaal,

Hier was ik weer met een nieuw verslag van mij avonturen hier in Spanje. Afgelopen twee weken weer van alles gedaan en geleerd.

Het project loopt over het algemeen redelijk. Met redelijk bedoel ik dat ik met zowel met meevallers als tegenvallers te kampen heb. Tegenvallers zijn bijvoorbeeld dat het vinden en zoeken van distributeurs erg moeilijk is. Ik wil dus alle mogelijke en belangrijke distributeurs in Spanje in kaart brengen en van daaruit bepalen welke distributeurs mogelijk ''ons'' product zouden kunnen gaan verkopen. Dit valt echter tegen, weinig bedrijven hebben überhaupt een website, dus er is haast geen informatie over te vinden. Ook heb ik vele bedrijven gebeld die de distributeurs vertegenwoordigen, maar deze wilden mij helaas niet helpen. Ik moet dit deel dus overlaten aan Victoriano, want hij kent de sector beter dan mij. Tevens heeft hij veel contacten in deze sector. Daarnaast is het voor een Spanjaard een beetje ''raar'' als hij een Nederlander onverwacht aan de telefoon krijgt. Dat zijn ze namelijk niet echt gewend, dus dat stagneert een beetje.

Buiten dat heb ik de potentiële markt, substituten en concurrentie al aardig in kaart gebracht. Ik heb wekelijks even contact met o.a. Gerard en Remco, Victoriano en de mensen van Faesal (waar ik dus op kantoor zit) om de laatste ontwikkelingen even te bespreken. Tevens geven zij mij dan tips en proberen mij een bepaalde richting te geven. Tot nou toe loopt alles redelijk en ik heb het idee dat de drie partijen tevreden zijn.

Ook ben ik begonnen met extra Spaanse lessen. Sancho, een van mijn chefs, heeft mij dit aangeboden. Een kennis van haar is lerares Engels en geeft s'ochtends of s'avonds privélessen. Voor mij maakt ze een uitzondering, want in Badajoz zullen niet veel mensen wonen die nog Spaans moeten leren waardoor ik dus elke dinsdagochtend (in totaal 4 lessen) Spaans heb. Zij leert mij vooral wat meer vocabulaire, want dat is nog niet helemaal zoals gewenst. Ik heb vandaag al mijn derde les gehad en daarna had ik nog een uurtje de tijd om dit verslagje te typen. Het is erg interessant en ik leer er elke les, dus hopelijk gaat het Spaans binnenkort van matig, naar beter.

Nadat ik vorige week vrijdag op de koffie was geweest bij Jos van Acht, ben ik de volgende dag, zaterdag, weer richting Evora in Portugal gegaan om meer bedrijven te bezoeken. Dit keer ben ik bij de familie Van Kooten en een Belgische boerderij met een Nederlandse manager geweest. Ook bij deze bedrijven ben ik hartelijk ontvangen en heb ik de bedrijven mogen aanschouwen. Ook deze dag is weer voorbij gevlogen, dus dat houdt in dat het een geslaagde dag was. Ik heb weer veel gezien, van zowel de bedrijven als Portugal. Wat mij erg opvalt in zowel Spanje als Portugal, dat er veel zigeuners zijn. Dat wil niet zeggen dat je ze op elke hoek van de straat ziet, maar je ziet ze vrij veel. Persoonlijk vind ik het een rommelig gezicht, want zij hebben vaak geen vaste verblijfplaats en slepen, in mijn beleving, veel rotzooi met zich mee.

Afgelopen week vroeg Victoriano aan mij of ik zin had om met hem en zijn familie naar het vakantiehuisje van de familie Gutierrez te gaan in Cardeña. Ja, waarom ook niet? Nati, de vrouw van Oscar, en Oscar, zoon van Rosa, zijn familie van Victoriano. Nati is de zus van Victoriano. Zij gingen ook met de familie naar dat huisje. Toen de kinderen te horen kregen dat ik mee zou gaan, kon het weekend al niet meer stuk voor hen.
Afgelopen zaterdag zijn we dus richting Cardeña gereden om daar het weekend te verblijven. Gezien hier maandag (gisteren) een feestdag was, was dit wel de moeite waard. Het is ruim 3 uur rijden vanaf Badajoz. Toen we vlakbij waren zijn we eerste even op de verjaardag van een oom van Nati geweest. De familie Gutierrez, dus ooms en tantes van Nati en Victoriano, hebben in dat dorp meerdere huizen buitenaf. Bij de oom van hun heb dus even kennis gemaakt met de rest van de familie Gutierrez. Was erg leuk en heb zelfs een tijdje Duits gepraat met een van de ooms die zijn leven lang in Duitsland heeft gewerkt.

Daarna zijn we naar het ''huisje'' van de familie gegaan. Daar aangekomen was het geen huisje, maar een bijzonder mooi en groot huis. Niet normaal. Het heeft 2 grote woonkamers, keuken, 3 badkamers en ongeveer ruim 10 slaapkamers. In de zomer kunnen er ruim 25 man slapen en wonen. Erg groot en mooi. Als dit huis in Nederland had gestaan, dan was deze miljoenen waard geweest. Het huis bevind zich echt helemaal buitenaf. Vader Gutierrez, die ik al eerder had ontmoet bij Nati en Oscar, heeft mij zijn huis en velden laten zien. Dit huis is puur voor de rust en hobby. De familie Gutierrez zijn fanatieke jagers en dat was aan het aantal geweien en opgezette koppen van herten, geiten en zwijnen wel te zien. Rondom het huis hebben zij ruim 100 hectare grond waar gras en bomen op staan. Daarop hebben zij varkens lopen die worden geslacht voor de jamon (delicatesse). Ik heb me de ogen uitgekeken hoe mooi het huis opzicht was en de omgeving waarin het zich bevindt. S'avonds fijn met zijn allen in de woonkamer bij de open haard. Hierbij ontbrak het zeker niet aan eten en drinken. Ook met de kinderen was het erg leuk. Victoriano had mij gevraagd of ik een keer mee op jacht wilde in Spanje, dat was eigenlijk de aanleiding dat ik mee zou gaan naar het familiehuis.

De volgende dag zijn we even in het dorpje, wat zeker niet groter als Azewijn is, wezen kijken en wat biertjes gedronken. Later die dag kwam Victoriano ook met zijn zoon. Hij kwam later i.v.m. zijn werk. Eind van de middag ben ik met hem even door het land gelopen om te kijken of we al een zwijn of vos konden spotten. De hond had al wel iets geroken, maar door het enthousiasme van de hond konden we helaas geen schot lossen, want er zat iets in de bosjes, we wisten alleen niet wat het was, maar wel iets groter dan een konijntje. We dachten een zwijn. Even voor de duidelijkheid, zwijnen en vossen is echt een probleem in Spanje, ze maken veel schade aan gewassen en fauna en zorgen voor veel ongelukken.

De volgende morgen zijn Victoriano en ik richting het jachtgebied gereden. Nadat ik mezelf in een mooi en traditioneel Spaans jachttenue had gehesen, kon de dag beginnen. Ook kwamen de laarzen die ik van Gijs en Jose van Hal heb geleend, goed van pas. Onderweg hadden we nog een vriend van Victoriano opgepikt die ook mee ging. Na ongeveer 2,5 uur rijden, waarvan ongeveer één uur door de wildernis, kwamen we aan op de plek van bestemming. Hier stond een mooi aangekleed ontbijt op ons te wachten. Na een kopje koffie en een stevig Spaans ontbijt werden de plekken/posten verloot. Daarna was het weer 3 kwartier rijden naar onze post. Prachtig weer en prachtige natuur, de dag kon al niet meer stuk, ondanks dat ik nog geen stuk wild had gezien. Nadat alles uit de koffer was gehaald en beide geweren geladen waren, werden de ruim 150 honden op het 400 hectare grote jachtgebied losgelaten. Nadat de honden het gebied ingingen, hoorden we de schoten overal door de vallei. Het jachtgebied was een 400 hectare grote vallei waar de ruim 35 jagers op de heuvelkammen zich bevonden. Doordat Victoriano en ik de wind van achter hadden, kwam er helaas niet veel wild onze kant op. Waarschijnlijk doordat ze ons konden ruiken. Ondanks dat, kwamen er twee zwijnen kort langs ons op lopen en konden wij ze goed bekijken. Gezien dit niet de allergrootste waren, hebben we niet geschoten. We hoopten op een grote beer, maar dat mocht niet baten. Doordat het zich allemaal afspeelde in een vallei, konden we via de verrekijker goed zien wat er tegenover ons allemaal gebeurde. Ik heb deze dag veel zwijnen, herten en vossen gezien.

Nadat het gebied was uitgekamd, werden de honden weer teruggeroepen. Dit was ook het teken dat de dag erop zat. Daarna nog lekker gegeten en de verhalen van anderen aangehoord. Ook hebben we nog even gepraat met een distributeur van pesticiden. Dus het was ook nog eens een informatieve dag voor mij. De opbrengst: 26 zwijnen, 15 herten en wat vossen. Prachtige dag, prachtige ervaring!

Daarna werd het hoogtijd dat we weer richting het huisje in Cardeña gingen. Vanaf het jachtgebied was het voor mij nog ruim 5,5 uur rijden naar Badajoz. Toen we terug bij het huisje waren, heb ik afscheid genomen van Victoriano en zijn ouders. Ook heb ik ze hartelijk bedankt, want wie maakt nu zoiets mee? Ze doen het toch maar zonder er wat voor te vragen. Ik weet haast al zeker dat dit waarschijnlijk het meeste gezellige en meeste mooie weekend was van mijn avontuur hier in Spanje.