Eerste dagen in Spanje

Hallo mensen,

Hierbij mijn eerste verslag!

Zondag 19 oktober ging het dan beginnen, mijn avontuur in Spanje.

Wat ga ik er doen?
Kort gezegd ga ik er onderzoek doen naar een agrochemisch product genaamd Tribenuron Methyl 75%. Waarschijnlijk zegt helemaal niemand, behalve Gerard en Remco, dit wat. Dit is een product dat wordt gebruikt om onkruiden bij opkomt in granen te doden. Eerlijk gezegd weet ik er op dit moment nog vrij weinig van, maar gedurende het onderzoek zal ik er steeds beter achter komen waar en waarom het product wordt gebruikt.
Het is de bedoeling dat ik ga onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om dit product te laten registreren. Dit houdt in dat als het product geregistreerd is dat bepaalde bedrijven het voorrecht hebben om het product te mogen verkopen. Een registratie gaat gepaard met zeer hoge kosten voor onderzoeken etc. en het is dus niet voor elk bedrijf makkelijk om dit te doen. Om een lang verhaal kort te maken, ik ga een marktonderzoek naar dit product en kijken welke mogelijkheden er zijn voor de betrokken bedrijven.

Hoe en waar?
Een zakenrelatie van Simonis BV uit Nederland, die ik benaderd heb om te vragen of zij een adres in Spanje voor mij hebben, heeft contacten in Spanje (Victoriano die als een soort agent werkt voor een Duitse firma). Deze relatie heeft het bedrijf Faesal benaderd en gevraagd of zij mij wilden ontvangen. Na wat e-mail contact met zowel Victoriano en Faesal, is er een overeenkomst gekomen zodat ik een werkplek kon krijgen. Het is dus de bedoeling dat ik vanuit het kantoor van Faesal onderzoek ga doen, zowel field- en deskresearch.
Het zal mooi zijn als door mij onderzocht kan worden welke mogelijkheden er zijn om de samenwerking tussen de drie partijen te verbeteren/vergroten zodat mij Internship nooit vergeten zal worden!

De vlucht en de eerste kennismaking met de bedrijven en Rosa
Zondag 19 oktober begon dus mijn avontuur. Om half 10 kwamen Gerard en Remco (van Simonis BV) mij ophalen om de vlucht van 12.50 naar Lissabon te nemen. Onderweg werd mij dus meer en meer duidelijk wat de bedoeling van de opdracht was en wat het überhaupt voor een product is.
Na de vlucht van ongeveer 2,5 uur kwamen we dus in Lissabon aan. Vanaf daar had Gerard een huurauto van Hertz geregeld om naar Badajoz te rijden. Dit is ruim 200 kilometer. Onderweg naar Badajoz werd mij duidelijk dat er tussen Lissabon en Badajoz weinig mensen wonen, want we hebben onderweg meer koeien en schapen gezien dan andere auto's of huizen.
Aangekomen in Badajoz konden we meteen bij het geboekte hotel de koffers op de kamer zetten om even een biertje te drinken. Ik wilde graag het ''eerste symbolische biertje'' betalen en aanbieden. Hierover hebben we het de rest van de dagen nog over gehad, want het was immers maar 1.10 per pilsje!!
Later die avond zijn we even de stad in geweest om een hapje te eten. Toen werd ons langzaam duidelijk dat het geen toeristische plaats is, niemand spreekt er Engels en het restaurant had geen Engelse menukaart.

De volgende dag hadden we afgesproken om de andere partijen te ontmoeten bij Faesal. Daar aangekomen heb ik kennis gemaakt met Eva, Sancho en Antonio die mij gaan begeleiden tijdens deze periode. Natuurlijk gaan Remco, Gerard en Victoriano mij ook met informatie voorzien en begeleiden waar nodig, maar ik kom bij Faesal op kantoor te zitten. Bij Faesal hebben we dus met de drie partijen het plan doorgesproken en overlegd wie wat doet qua kosten, begeleiding etc. Ik heb het gesprek als zeer prettig ervaren, want alle partijen leken het gesprek als prettig te hebben ervaren.
Na het gesprek hebben we een rondleiding gehad door de rest van de hallen. Het bedrijf Faesal produceert zelf vele soort chemicaliën en pesticiden voor de agrarische sector. Deze producten worden voornamelijk verkocht in Spanje en in Arabische landen.
Na de rondleiding zijn we terug gegaan naar Badajoz om samen te typisch Spaans te eten. We aten een typisch Spaanse delicatesse Jamon (ham van de achterpoot van een varken). Het was leuk om in een Spaans restaurant te eten, want het is toch anders als in Nederland. Ik heb zelfs wijn gedronken, nooit gedacht dat ik dat lekker vond!
Na het eten hebben we afscheid genomen van de mensen van Faesal, want wij gingen samen met Victoriano kennis maken met Rosa, de vrouw waar ik deze 6 maanden kom te wonen.
Victoriano legde in de tussentijd uit dat Rosa een oudere vrouw is die nu alleen in haar villa woont. Victoriano heeft haar gevraagd of zij het kon waarderen om een Nederlandse jongen in huis te nemen. Aangezien zij al jaren alleen woont wilde zij dit best wel graag, maar ze vond het ook best wel beangstigend. Dit is best te begrijpen, haar eigen kinderen wonen al jaren niet meer in huis en zij spreekt totaal geen Engels.
Aangekomen bij Rosa ging de deur open en hebben we kennis gemaakt. Na een korte rondleiding door haar huis hebben we haar gevraagd of zij het überhaupt nog wel wilde. Ze wilde het graag proberen en hebben we een bedrag afgesproken om haar in de kosten tegemoet te komen van eten, wassen, huur etc. Daarna zijn wij weer teruggegaan naar het hotel waar wij de laatste avond samen hadden.

De volgende dag zouden we een auto gaan kopen. Ik heb hier een auto nodig om naar Faesal te gaan, want vanaf Badajoz is het ongeveer 25 tot 30 kilometer. Voordat we Victoriano zouden ontmoeten, hadden we nog even tijd om het oude centrum van Badajoz te bezichtigen.
Het vinden van een auto was moeilijker dan gedacht. We zijn bij een garage wezen kijken, maar de auto's waren aan de dure kant (6000 euro). Ook hebben we geprobeerd om te vragen of zij de auto na 6 maanden wilden terug kopen, maar dan kost het mij in die 6 maanden meer dan 2000 euro wat ik toch wel vrij duur vond. Daarbij werd verzekering ook een lastig verhaal.
Toen zijn we het eens geworden om toch maar te onderzoeken hoeveel het kost om een auto bij een huurbedrijf te huren. Dit scheelt ook een hoop werk qua verzekering en belasting. Victoriano heeft dus contact gezocht met een bedrijf en het lijkt erop dat we een deal hebben. Ik krijg in de loop van deze dagen bericht wanneer ik een auto kan ophalen bij het huurbedrijf.
Na al het zoeken in Badajoz hebben we mijn bagage bij Rosa afgezet. We zijn toen samen met Victoriano gaan eten om de laatste dingen te bespreken en Gerard en Remco konden nog even over andere zaken praten. Nadat wij weer lekker Spaans gegeten hadden, kwam het moment dichterbij dat Gerard en Remco weer naar Lissabon zouden vertrekken. Dat betekent dat ik vanaf dat moment ''alleen'' achterblijf. Na het afscheid ben ik naar Rosa gegaan.

Aangekomen bij Rosa, dan voel je je toch wel een beetje alleen. Zij kan geen Engels, ik kan weinig Spaans. Toch hebben we er een leuke avond van gemaakt. We zijn naar het oude centrum gelopen en hebben daar een pilsje gedronken. We hebben geprobeerd veel te praten, maar door onze gebreke kennis en elkaars talen was het vaak best lastig. Ondanks dat, zijn we elkaar wel beter leren kennen. Zij is dus 69 en heeft 4 kinderen. Haar overleden man kwam van Peru, dat verklaarde ook de vele hout gesneden kunst in haar villa. Doordat er in de buurt regelmatig werd ingebroken, voelde ze zich soms alleen en angstig wat te begrijpen is. Met mijn komst heeft ze ,ondanks onze gebreken in de taal, meer rust.
Gedurende onze gesprekken kwam ik er ook achter dat ze het typisch vond dat ik naar Badajoz ben gekomen. Volgens haar (als ik het tenminste goed begrepen heb) is dit de meest saaie stad van Spanje. Er is hier zo goed als geen toerisme en buiten de stad is het vooral landbouw en leegte. Mij lijkt Badajoz, met ongeveer 150.000 inwoners, juist mooier dan Madrid en Barcelona, want hier komt geen toerisme en is het vooral eigen volk en landbouw. Dat vind ik bijzonder, maar dat zal er ook wel mee te maken hebben dat ik totaal geen stadsmens ben.
Nadat we thuis nog wat biertjes gedronken en sigaretjes gerookt te hebben, ben ik naar bed gegaan. Ik was kapot. Wel mooi trouwens, zij vind het heerlijk dat ze nu samen met iemand een ''pefke'' kan roken haha.

Doordat ik nog geen auto heb, kon ik nog niet naar Faesal gaan. Daardoor ben ik de stad weer ingegaan om een Spaanse telefoonkaart te kopen. Het gaat er mij meer om dat ik internet heb. Thuis aangekomen (het huis van Rosa dan), heb ik het gras voor haar gemaaid. Je moet immers wat voor elkaar over hebben, want zij kookt voor mij. Tijdens het eten kwam een bekende van haar binnen om mee te eten en om het internet in orde te maken. Nadat het eten op was, ben ik dit verslagje maar gaan schrijven.

Ik stop er voor nu mee, dan ga ik ff un pefke doen met Rosa. Zij vind dat mooi haha.

Adios,
Geroen