Laatste verslag

Hallo mensen,

Het is alweer een tijdje geleden, maar ik leef nog. Ik heb zojuist mijn koffers ingepakt om weer terug te gaan naar Nederland.

Drie weken terug heb ik een geweldig avontuur in Sierra Nevada in Almeria gehad. Ik mocht namelijk met Victoriano mee om mee op jacht te gaan naar de unieke Spaanse Ibex. We gingen hier in totaal twee dagen jagen en we zouden vier dagen van huis zijn. Wat een mooi gebergte was dit, en wat een unieke ervaring. Op de eerste dag had Victoriano al meteen succes, want binnen een uur was het eerste schot al gelost. Wat een enorme trofee was dat. Dit betekende dus ook dat we nog ruim anderhalve dag (over) hadden.

Toen werd mij dus gezegd dat ik misschien ook wel een geit mocht schieten. Ik wachtte het rustig af. Gedurende onze zoektocht met de auto naar de Ibex en andere wilde dieren die daar voorkomen hadden we een gezellige sfeer met een kameraad van Victor, Pepe, en de twee gidsen Alfonso en Antonio. Ik moet zeggen dat de Spaanse Ibex een uniek exemplaar is, want deze komt alleen in Spanje voor. Dit houdt dus in dat jagers van over de hele wereld hierheen komen en dik betalen om deze trofee te kunnen schieten.

De eerste dag hadden we helaas slecht weer, met regen en sneeuw, en het schijnt dat de geit zich dan niet goed laat zien. Dat was ook het geval, want de rest van de eerste dag hebben niets meer gezien. De tweede dag was veel beter met zon. Toen we de bergen weer introkken zagen we de eerste geiten als direct vlakbij de dorpjes. Dat was dus veelbelovend. Gedurende onze zoektocht naar een geit voor mij, hadden we al bijna 50 dieren gezien. Indrukwekkend. Toen kreeg ik al mijn eerste kans. Een oude geit was op een afstand van ruim 200 meter. Ik legde het geweer aan, maar ik had schijnbaar te lang gewacht, want het dier keerde zich alweer om. Ik kreeg dus te horen dat ik de volgende keer sneller moet reageren, want dit duurde te lang. Met die gedachte ging ik al balend weer terug naar de auto; ik meende dat ik mijn kans al had laten vergaan. Even later zagen we een groep zwijnen rennen, waarvan we de grootste hebben geschoten. Wat een ervaring.

Daarna zagen we weer wat unieke exemplaren, en Victor besloot voor een tweede trofee te gaan. Raak, en kort daarna zag we op nog geen 100 meter wat geiten wegrennen. Dus moest ik snel meekomen met de gids om via een andere kant de groep te benaderen. Met de achterliggende gedachte dat ik niet te lang moest wachten, schoot ik direct toen ik er een in het vizier had. Ik legde aan en ik schoot, maar er gebeurde niets. De gids vroeg of ik raak had geschoten, maar door mijn opwinding en enthousiasme had ik het niet gezien. Ik moest snel herladen om nogmaals te schieten, maar wat bleek, de eerste was door zijn hoeven gezakt en was opslag dood. De tweede die ik schoot rolde een stuk van de berg af en was duidelijk ook opslag dood. Twee prachtige exemplaren, alhoewel het niet mijn bedoeling was om er twee te hebben. Daarna werd ik traditioneel met bloed gedoopt, want het was mijn eerste grote dier dat ik ooit schoot en dan volgt er dus een Spaanse traditie.

Met Pasen heb ik gewerkt, ja echt waar. Ik ben van donderdag tot en met maandag ochtend met Victor bezig geweest om het verslag af te ronden, want donderdag zouden we de eindpresentatie hebben en zouden Gerard en Remco van Simonis BV uit Nederland komen, Chistopher van Jebsen & Jessen GmbH &Co. KG uit Hamburg en een delegatie van Faesal uit Spanje waar ik op kantoor heb gezeten.

Toen de donderdag was aangebroken, hadden we ons zeer goed voorbereid met een goede presentatie en een duidelijk onderbouwd Business Plan. We hadden dit geregeld in het best aangeschreven vijf sterren hotel van Extremadura. Nadat de presentatie was afgelopen hadden we nog een uur tijd gehad voor discussie. Door onze voorbereidingen konden we op alle vragen duidelijk antwoord geven, dit was een bijzonder fijn gevoel. Daarna heb ik iedereen een doosje Merci aangeboden en bedankt voor het vertrouwen en de fijne tijd. Voor Victor had ik een mooi jagers mes gekocht waar hij blij mee was en schijnbaar naar op zoek was, dus dat was een schot in de roos. Nadat dit klaar was, gingen we samen eten. Voordat het eten begon kreeg ik van de betrokken bedrijven leuke presentjes zoals een Spaans jachtdiploma/erkenning van getuigen (van Victoriano) en suggesties voor mooie vakanties in Spanje met als achterliggende gedachte dat ik zeker nog eens terug moest komen. Daarna hebben we tot een uur of drie in de nacht doorgezakt en de afsluiting van het project te vieren met tevens mijn afscheid. Victoriano had ervoor gezorgd dat vele goed bekende mensen van mij aanwezig waren tijdens de borrel. Dit was een erg leuk gebaar en we hadden een leuke avond. Een afsluiting die ik nooit zal vergeten.

Nu ik dit schrijf sta ik bijna op het punt om de koffers in de auto te gooien en op weg te gaan naar Lissabon.

Zo, dat was het dan.... Spanje, Badajoz, Portugal, wat ga ik jullie en jullie mensen missen! Nadat ik gisteren alle betrokken bedrijven bedankt heb, wordt het vandaag ook helaas tijd om afscheid te nemen van alle mensen die mijn avontuur bijzonder aangenaam gemaakt hebben. Tevens wil ik ook mijn familie, vrienden, kennissen en mijn vriendin Annemijn bedanken voor de steun en vrijheid die zij mij geboden hebben. De volle koffers die ik mee naar Nederland neem zitten niet alleen vol met kleding, unieke jachttrofeeën en geschenkjes, maar ook met de meest onbetaalbare en unieke herinneringen en ervaringen die ik hier heb opgedaan en de vrienden die ik voor het leven heb leren kennen.

Ik wil via deze weg ook de mensen die ik hier om mij heen graag bedanken voor deze geweldige tijd van mijn leven. Zoals Rosa, die als een moeder voor mij was, haar gehele familie, met in het bijzonder Oscar en Nati, de rest van gehele familie Villafana, Enrique Martinez, alle ''Nederlandse'' melkveehouders in Portugal en alle andere mensen die ik heb leren kennen. Last but not least, Victoriano Gutiérrez Fernández, my friend, thanks again for all priceless memories and experiences. I am glad that I met you and your family. I will miss you guys, but we know that we will see each other in the not too far future to go hunting together. I will never forget this great experience. Gracias a todos!

Ik heb deze verhalen geschreven zodat mensen die mij volgen een redelijk idee hebben van wat ik hier ''uitvreet''. Natuurlijk is dit voor mij ook een herinnering en een soort dagboek zodat ik kleine details niet snel vergeet. Ik zou het daarom erg leuk vinden als diegene die dit lezen een berichtje achterlaten zodat ik een idee heb van wie mij allemaal gevolgd hebben. Bedankt voor de interesse en we spreken elkaar snel weer!

En now op huus op an!